Bugün Hrant Dink'i üçüncü ölüm yıldönümünde anarken Mehmet Ali Ağca'nın şan ve şöhretinden de bahsetmekteyiz. İronik ama gerçek. Nasıl ki Mehmet Ali Ağca'ya verilen değer Abdi İpekçi'ye verilmediyse, Ogün Samast'a verilecek değer de Hrant Dink'e verilmeyecek. Bu bahsettiğim olgu çoğunluğun nezdinde olacak olandır. Tabi ki bizim için Hrant Dink değerlidir, kıymetlidir. Kaldırma saçılmış kanının tek bir damlası bile Samast ve türevlerinin hücre ile atomlarından daha kıymetlidir.
Hrant Dink niçin öldürüldü? Bu sorunun cevabını ben, tabiki küçük antenlerimle bilemem. Belki bir masumu kurban etmek istediler tanrılarına? Belki korkutmak istediler bizi? Belki köşeye sıkıştırmak istediler hükümeti? Belki de hepsi.. Ama bence, her ne amaçladılarsa, üç yıl önce tam da bugün amaçları az da olsa geri tepti. Nasıl mı? "Hepimiz Ermeniyiz, Hepimiz Hrant'ız" sloganlarıyla. Farklı renklerden, farklı dillerden, farklı inanç ve ideolojilerden binlerce insanın bir "ermeni" için gözyaşı dökecekleri, bu cani planı tezgahlayanların akıllarının ucundan geçti mi? Bence hayır.
Hrant Dink katledildi, evet! Üstelik arkası dönükken, kalleşçe. Üstelik kaldırıma serildi boylu boyunca. Üstelik delikti ayakkabısının bir teki. Üstelik ölüyken bile yakışıklı, mağrur ve karizmaydı. Üstelik katile övgüler düzüldü, şarkılar yazıldı, tribünlerde ismi haykırıldı. Üstelik nerdeyse tüm devletin bu suikasttan haberdar olduğu ve Hrant Dink'in devletçe feda edildiğinin ipuçları da geçti elimize. Üstelik, üç yıl geçmiş olmasına rağmen hala bir arpa boyu yol alınmadı ama Hrant Dink'in kanı o kadar da boşa akmadı bence.
Hrant Dink'in kanı o kadar da boşa akmadı. Biz Hrant Dink'in kaldırıma saçılan kanı sayesinde kirli oyunların daha da bir farkına vardık. Biz o kanın dökülmesi ile derin devlet nazarındaki kıymetimizi ve muhtemel sonumuzu öğrendik. Biz o kan sayesinde, ermeni kelimesinden tırsarken, hatta ve hatta o kelimeyi küfür niyetine kullanırken bir Ermen'iye acıdık, bir Ermeni'yi bağrımıza bastık ve bir Ermeni'yi anlamaya başladık. Hrant Dink suikastı bir kırılmanın başlangıcıdır ve bu kırılma sosyal mermerde meydana geldi. Artık birbirimizin acılarına o kadar da yabancı değiliz. "Herşeye inat hala Ermeni, hala Hrant'ız."
Kısaca Hrant Dink neyi mi başardı? Yukarıdaki resmi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder